Ik wil paarse spruitjes met knalrode pindakaas
EN? AL GEGETEN WAT ER OP DE VORIGE PAGINA STAAT? HEEFT U HET OOK OP DEZELFDE MANIER KLAARGEMAAKT.......? WAS HET LEKKER? IS HET U "WEL BEKOMEN?" Dat werd zowel vóór als ná het eten gezegd. Tijdens de maaltijden diende ik mijn mond te houden. Niet praten tijdens het eten. De enige die dat mocht doen was mijn vader. Die vertelde dan over de zaken die hij die morgen op kantoor had behandeld tegen moeder. En mijn moeder "vertelde" ook: MOPPEREN. MOPPEREN OP HET ETEN. OVER DE GROENTE: te duur, niet groen genoeg, rotte plekjes, scheuten aan de aardappelen enzovoorts. Verdere details bespaar ik u. MAAR ZE MOPPERDE GEDURENDE DE HELE MAALTIJD OP ALLES WAT OP TAFEL STOND EN VROEG ZICH AF WAT OF ER DE VOLGENDE DAG GEGETEN MOEST WORDEN....! DAAR WERD IK DUS OOK NIET ECHT VROLIJK VAN . EEN REDEN TE MEER OM EXTRA TEGEN DE MAALTIJDEN OP TE GAAN ZIEN ÈN STEEDS MINDER EETLUST TE KRIJGEN.Vóór het eten bidden. Maar dat gebeurde pas als we alledrie aan tafel zaten.Daarna mocht er met eten worden begonnen. Pas wanneer we alledrie ons eten op hadden werd er gedankt. Daarna mocht iedereen "zijns weegs" gaan. Het was ook niet de gewoonte om tijdens de maaltijden van tafel te lopen. Maar omdat ik op tijd op school terug moest zijn tussen de middag en ik onmogelijk zoveel eten in een te korte tijd naar binnen moest zien te werken werd het tijdstip van danken vervroegd......Ik heb een kort animatiefilmpje gemaakt dat u hieronder aantreft. Garfield wist wat lekker eten was. Die at wèl smakelijk....! Wat Garfield eet heb ik nooit gekregen. Waarom niet? Weet ik niet. Net als nasi en bami. Nooit. Wel macaroni met kaassaus en iets van kerrie of zoiets erdoor. Dat was wel heel lekker. Helaas bleef dat tot twee keer beperkt. "Te veel werk", was het antwoord. Dat was ook weer iets wat ik niet begreep. Bij anderen werd er macaroni gegeten omdat het lekker makkelijk was en vlug klaar was. Bovendien kon je er heel veel tegelijk van maken en dan bewaarde je de helft tot de volgende dag. Net als erwtensoep en bruine bonensoep. Ook teveel werk. Ook maar twee keer gegeten. Gemiste kansen. Vind je een keer iets lekker, krijg je het niet. Ook weer zo'n kromme redenering van mijn moeder: "Dat is voor arme mensen!" De erwtensoep en bruine bonensoep waren lekker maar daarmee was ook alles gezegd. Het was dun, net als gewone soep. En erwten- en bruine bonensoep moeten dik zijn. Daar moet je vork in blijven staan en je moet het met je vork kunnen eten in plaats van met je lepel.
DE ZATERDAGEN. De duur van de maaltijden was langer èn begonnen later. Op zaterdag was er bij elke maaltijd wel iets extra's. DUS NIET "IN PLAATS VAN." Bij het ontbijt een beschuit met margarine en witte basterdsuiker. Tussen de middag vaak soep en geen yoghurt maar warme pap of warme custardvla. Bij het avondeten kwamen ook vleeswaren op tafel en was er roomboter in plaats van margarine. Daarnaast waren er extra dingen, zoals een krentenbol en een gekookt ei. Ook was er wel eens rozijnenbrood. Zowel de krentenbol als de snee rozijnenbrood MOESTEN besmeerd worden met roomboter. Zoniet dan was ik een ondankbaar nest. PATS. Ook aten we wel eens witte puntjes of witte kadetjes. Zo'n broodje stond gelijk aan één boterham. En verder? Halverwege de morgen iets warms van de bakker, meestal een saucijzenbroodje. Op naar de ZONDAG. Dat was een ware ramp. De maaltijden duurden nog langer en ik moest nog meer eten. Bedenk dat ik op zondag niks mocht. Aan het eind van de zondag voelde ik me net zo'n opgeblazen konijn. Ik kan niet zeggen "plofkip" want die waren er toen nog niet. Bovendien kwam daar ook de kerkgang nog bij. Twee maal. Ik had de ene maaltijd nauwelijks binnen of de volgende stond binnen korte tijd op punt van beginnen. Toestanden waren dat altijd. Het leek al op de zaterdag of er een vijf gangen diner bereid moest worden voor twintig personen. Op zaterdag natuurlijk de boodschappen en het gebeurde ook wel dat mijn moeder dan cake bakte. Dat kon ze heel erg goed. Die cakes waren ook erg lekker. Verschillende soorten. En kruidkoek. Dat kon ze ook heel goed. Het ontbijt op zondagmorgen was eigenlijk hetzelfde als op zaterdag. En dat gold ook voor de zondagavond. En dan de warme maaltijd tussen de middag. Ik kan beter schrijven: begin van de middag, want het was meestal kwart over één, half twee. We begonnen met soep. Zelfgemaakte tomatensoep. Was erg lekker. Maar wel twee borden......! En daarna volgde als groente òf diepvriesspinazie in de winter òf witlof. Tweemogelijkheden wat betreft de witlof: het kon gesneden, gekookte witlof zijn met maïzenadrilpap òf gekookte strookjes witlof. Die deed ze in de oven en daar ging dan een soort kaassaus overheen. Vlees: biefstuk. En gekookte aardappelen. De jus was afkomstig van de biefstuk. De biefstuk zelf was een leren lap. Ik kreeg 'm niet weg, maar het moest. Ik heb war zitten hoesten omdat-ie in mijn keel bleef hangen. En iedere keer was de "KLAPPERBOOM" ook aanwezig.........Als toetje meestal warme pap, griesmeelpap of griesmeelpudding met van die vieze, vreselijk zoete rode bessensapsaus. Of warme havermoutpap met bruine basterdsuiker. Andere toetjes waren SAROMAPUDDING, warme custardvla, caramelvla en later kwamen er ook andere val varianten. De vlamarkt (ik bedoel het produkt) breidde zich uit en er kwamen steeds meer smaakjes. Twee volle borden warm en twee borden pap. TOESTAND? "BIJNA PLOF." Dit was in hele grove lijnen de eetweek van mij. En dan waren daar ook nog bijzondere dagen. Te beginnen met de feestdagen. Hieronder versta ik de Christelijk Feestdagen, te weten: Pasen, Pinksteren en Kerst. Elk goed voor twee dagen. Dan waren daar ook nog Nieuwjaarsdag, Goede Vrijdag, Hemelvaartsdag, Dankdag en Biddag. Vijf dagen waarop er ook twee maal naar de kerk werd gegaan. Op oudejaarsavond gingen we alleen 's avonds naar de kerk. De feestdagen en ook enkele verjaardagen waren een DRIEDUBBELE RAMP. NOG MEER ETEN DAN NOG MEER ETEN. En ook meestal heel andere dingen. Ik ben niet van plan om na al het voorgaande wat ik over u heb uitgestort hier heel erg lang bij stil te staan. De DUUR van de maaltijden was gemiddeld twee en een half à drie uur. De variatie was aanwezig bij het VLEES: varkensrollade; GROENTE: kon van alles zijn, maar zonder maïzenapapje en aardappelpuree die mijn moeder van overgebleven aardappelen had gemaakt. SOEP: ossenstaartsoep uit blik; TOE: één of andere bijzondere zelfgemaakte pudding. EN OVERAL TWEE MAAL VAN!!!!!!!. Wat betreft het ontbijt en de avondmaaltijd: rozijnenbrood, gekookte niertjes, gekookte lever, gebakken of gekookt ei of een omelet, witte puntjes, kadetten en krentenbollen, veel verschillende soorten vleeswaren, naast jonge kaas ook (jong) belegen kaas en komijne kaas. Stukken. In de kaasstolp. Zelf afsnijden. De roomboter in botervlootjes en de vleeswaren op vleeswarenschaaltjes. De boterhammen, broodjes en krentenbollen in broodmandjes. Het rozijnenbrood op een rond bord. Bij de vleeswaren waren er vleeswarenvorkjes. Op zulke dagen werd ook het servies op tafel gezet en lag het Keltum bestek op tafel. Voor de liefhebbers was er ook fruit. Wat werd er gedronken bij deze maaltijden? 's Morgens thee, tussen de middag water en 's avonds thee of melk. En dan kreeg ik ook melk. De gang van zaken op de "losse" feestdagen moet u vergelijken met de andere feestdagen. Wanneer één van mijn ouders jarig was of ikzelf dan kwamen mijn grootouders wel eens op bezoek. En dan waren de maaltijden ook zoals juist omschreven. Op mijn verjaardag bleven er 's avonds wel vriendinnetjes eten. Vergelijk die maaltijd met de avondmaaltijd op feestdagen. GEEN PATAT MET MAYONAISE. GEEN DENKEN AAN. GEEN KROKETTEN. GEEN PRIKLIMONADE. WEL LIMONADE VAN ORANJE LIMONADESIROOP. GEEN CHIPS. GEEN NOOTJES. EEN STUK TAART, TWEE KOEKJES, EEN CHOCOLAATJE EN TWEE ZUURTJES. MIJN VRIENDINNETJES WERDEN MET DE TAXI THUISGEBRACHT WANT MIJN VADER HAD GEEN AUTO. Mijn ouders vonden het niet verantwoord om met een groep kinderen in het donker over straat te gaan, ook omdat ze allemaal uit de buurt woondenEind oktober was het best al vroeg donker. Daarmee was ook de pret weg van het uithalen van kattenkwaad onderweg, zoals belletjetrek. Vriendinnetjes die in de zomermaanden jarig waren hadden wèl de mazzel dat we elkaar wegbrachten na het feestje. Als begeleider ging dan meestal één van de ouders of een oudere broer of zus mee. En dan waren er nog de verjaardagsfeestjes op school als één van de klasgenootjes jarig was. Dat werd zingen en een traktatie van de jarige voor alle kinderen uit de klas. Meestal was de moeder daar ook bij. Die kwam op mijn verjaardag nooit mee. Ook mijn vader niet. Waarop ik getrakteerd heb? Ik vraag me af òf ik wel heb getrakteerd. Ik kan me er niets meer van herinneren. Wanneer de juf of meester jarig was, was er eigenlijk een hele dag feest.
Er waren slingers in het klaslokaal opgehangen en de stoel van de juf of de meester was ook versierd. Er moest natuurlijk gezongen worden en daarvoor moest de jarige op een stoel gaan staan. Dan was het tijd om een kadootje of tekening te geven. Maar aller aller eerst werd er, net als iedere schooldag, zowel 's morgens als 's middags aan het begin en einde van de schooltijd , een psalmversje gezongen,gebeden en een stukje uit de Kinderbijbel voorgelezen of een Bijbelverhaal verteld. Dat Bijbelvehaal voorlezen gebeurde alleen 's morgens. Terug naar de verjaardag van de juf of meester. Die kadootjes en tekeningen namen veel tijd in beslag want er waren veel kinderen omdat de klassen toen veel groter waren dan nu. Tussendoor was er dan tijd voor een traktatie. Ranja met een caketje erbij. Meestal was ervan het einde van de morgen nog tijd over voor een verhaal. 's Middags werd het pas echt feest: er werden spelletjes gedaan, er werd nog een keer getrakteerd op ranja met een snoepje erbij. En dan werd de feestdag afgesloten met een film.
Maak jouw eigen website met JouwWeb